“Je wilt gewoon graag de ouderen helpen”

Dit is wat Kaj Holt mij vertelde tijdens een mooi gesprek over de zorg. Kaj is net achttien jaar oud en woont in Lelystad. Hij volgt de opleiding verpleegkunde bij Landstede in Harderwijk. Kaj is met plezier begonnen aan zijn tweede jaar van de opleiding. Hiervoor loopt Kaj stage, dit doet hij in Lelystad bij de Hanzeborg. Het is een instelling van Woonzorg Flevoland. Kaj loopt stage op de psychogeriatrische afdeling. Deze zorg is gericht op het verzorgen van ouderen die lijden aan dementie en Alzheimer. Hij helpt de bewoners vooral met de algemene dagelijkse levensbehoefte (ADL). Dit betreft wassen, aankleden, haren kammen, tandenpoetsen, eten geven, scheren en helpen met toiletteren. 

Op zijn afdeling zijn zes bewoners, hiervan verzorgt Kaj drie bewoners per dag. Dit doet hij drie dagen achter elkaar in de week van 7 uur ‘s ochtends tot half vier ‘s middags. Hij vertelt dat de pg-afdeling best zwaar is, een van ze zwaarste afdelingen van het verzorgingstehuis. “Je moet alles stap voor stap uitleggen wat je doet, anders raken de bewoners in de war, sommige worden dan verdrietig.” Elke dag moet hij dit weer opnieuw uitleggen aan de bewoners, dit kost hem ook veel energie. Als je dit niet doet, werken de bewoners niet mee en worden ze opstandig omdat ze niet weten wat er van hen verwacht wordt. Kaj vertelt dat er ook veel bewoners verdrietig worden omdat ze weten dat ze vroeger deze handelingen nog wel zelf konden doen, maar nu niet meer. Dat is frustrerend. Het geeft dan ook veel voldoening als hij merkt dat de ouderen het fijn vinden om alles, tot op zekere hoogte, te begrijpen, vertelt Kaj.  

Uiteindelijk wil Kaj fysiotherapie studeren. Ik vroeg hem waarom hij specifiek voor deze opleiding heeft gekozen omdat het toch wel heftig kan zijn. Hij vertelt mij dat het een mooie vooropleiding is en dat hij al veel over het menselijk lichaam te weten krijgt. “Ik ben behulpzaam”, vertelt Kaj zelfverzekerd. “Ik wil graag mensen helpen die hulp kunnen gebruiken. Als ik later niets meer zelf kan, wil ik ook graag geholpen worden.”  

Ook was ik benieuwd hoe het mentaal met hem gaat, zeker in deze Corona tijd. “Waar haal je je kracht vandaan om elke keer weer door te gaan?”, vroeg ik. Het antwoord daarop kon hij niet goed onder woorden brengen, hij vertelde dat hij gewoon zo is. “De bewoners zijn niet blij dat ze er zitten maar ze zijn blij als je er voor ze bent, ze hebben je nodig. Ik denk dat ik daar mijn kracht uit haal”, vertelt Kaj. Als hij de gezamenlijke kamer binnenloopt hebben ze meteen een brede lach op hun gezicht.  

In het vervolg interview met Kaj Holt zullen er nog veel meer vragen beantwoord worden over het werken in de zorg in corona tijd.