‘Ik was vooral boos en wilde tegen de regels aanschoppen’

ZWOLLE – Dit is het verhaal van mijn broer Noah, 23 jaar oud en woonachtig in Alkmaar. Noah is de grootste voetbalfanaat die ik ooit ben tegengekomen en de loyaalste AZ fan. Hij kent alle uitslagen uit zijn hoofd, zelfs de uitslagen van tien jaar geleden of van nog eerder! Zijn geheugen is onwijs goed wanneer het gaat om dingen die hem interesseren. Dit is zo gek nog niet, want hij heeft PDD-NOS. 

Wie is Noah?

PDD-NOS is een vorm van autisme. Noah heeft nu een persoonlijke begeleider, deze is van het psychologisch helpcentrum Kopzorg. Ook heeft hij een persoonlijke begeleider bij zijn dagbesteding. Die dagbesteding doet hij bij zorgboerderij Noorderhoeve. Later hoopt hij te gaan werken in het groenonderhoud, ook al is voetbal Noahs passie. Het liefst wil hij helpen de duinen te onderhouden. Verder heeft hij een onwijs lieve vriendin waar hij nu al meer dan een jaar mee samen is. Daarnaast werkt hij als verkeersregelaar bij AZ en voetbalt hij zelf nog bij VV Bergen. Noahs leven was druk voor de corona tijd, maar voor hem leuk en goed gestructureerd. Voor iemand met autisme is dit heel belangrijk.  

De lockdown

”Ik was vooral boos en wilde tegen de regels aanschoppen.” Vertelt Noah met een boze glinster in zijn ogen. Noahs leven veranderde ingrijpend toen Nederland in april in lockdown ging. Hij kon niet meer naar zijn dagbesteding toe om met zijn persoonlijke begeleider daar te praten. Afspraken met zijn persoonlijke begeleider van kopzorg konden nog wel doorgaan, maar dit gebeurde vooral online. Zijn dagelijkse leven veranderde in een oogwenk compleet. Hij kon zelfs zijn vriendin niet meer zien. Deze woont begeleid en van haar begeleiders mocht ze niemand van buitenaf zien en dat twee maanden lang! Hiermee probeerden haar begeleiders corona buiten de deur te houden. 

Ook voetbal was een van de dingen die stopte door corona. Eerst vond Noah dit niet heel leuk, maar hij snapte het wel en had er begrip voor. Toen Rutte bekend maakte dat het afgelopen seizoen helemaal niet meer doorging was dit, op zijn vriendin niet zien na, de grootse teleurstelling. AZ stond namelijk bijna gelijk met Ajax voor plek nummer 1! Zijn werk als verkeersregelaar ging nu ook niet meer door.  

Geen structuur

Voor een autist is zo’n drastische verandering nog heftiger dan voor een persoon zonder autisme. Het heftigste voor Noah en voor waarschijnlijk veel autisten was dat de structuur uit zijn normale leven wegviel. ”Ik vergat kleine dingen zoals douchen. Normaal doe ik dit altijd na de voetbal, maar die ging niet meer door. Dus ik kon douchen nergens aan koppelen en vergat het dus.” Zegt Noah. Hij zat een aantal weken dag in dag uit op de bank en kon helemaal niks doen. Na een tijdje is dan zelfs Netflix niet meer leuk. Hij kon geen vrienden bezoeken. Een aantal zaten namelijk in dezelfde situatie als zijn vriendin. Een andere vriend die nog wel bij zijn ouders woonde was zelf compleet panisch voor corona en ging vrijwillig in quarantaine. ”Er bleven twee vrienden over waarmee ik af en toe wat ‘s avonds deed. Dit vulde alleen niet de hele week.”

Langzaam verbetering

”Toen ik in mei tijdelijk bij oom Peter kon werken kreeg ik al meer structuur terug in mijn leven.” Noah en ik hebben een oom met een bloembollenbedrijf waar Noah tijdelijk kon werken. Dit hadden mijn ouders voor hem geregeld zodat hij weer het huis uit kwam. ”Mijn persoonlijke begeleider bij Noorderhoeve liet in mei pas weer van zich horen, en dat was voor het eerst sinds het begin van de intelligente lockdown.” Verzucht Noah. Die begeleider had dus ongeveer anderhalve maand niks van zich laten horen en liet Noah maar een beetje voor wat hij was. Gelukkig deed zijn persoonlijke begeleider bij Kopzorg dit niet. ”Kopzorg organiseerde wandelingen met ons vier ochtenden in de week. Tijdens deze wandelingen hield je je dan aan de anderhalve meter. Als ik daarna dan terugfietste speelde ik Pokémon Go. Zo was ik toch even buiten en dit hielp me heel erg.” Eind juni mocht Noah weer terug naar het Eetcafé. Dit is een door Kopzorg georganiseerde plek waar mensen met een verstandelijke beperking bij elkaar komen en samen eten/spelletjes doen. Elke donderdagavond vond dit plaats. Alleen moesten ze in juli wel eten in twee aparte groepen.

Wat beter had gekund

”Kopzorg kon niet veel beter doen tijdens die lockdown dan dat ze toen deden, maar Noorderhoeve kon in mei volgens mij alweer beginnen.” Noah kon daar pas weer in juni terecht, iets waar hij niet blij mee was: ”Ze konden denk ik in mei wel weer beginnen en ons dan gewoon in kleine groepen laten komen. Als ze die groepen dan apart van elkaar indelen kon dat makkelijk. Nu mochten alleen nog de mensen die op Noorderhoeve zelf woonden daar werken.” Noorderhoeve wilde ook activiteiten gaan organiseren voor de mensen daar, maar die gingen uiteindelijk niet door. De reden hiervoor weet Noah zelf eigenlijk ook niet.

Hoe gaat het nu?

De situatie is volgens Noah nu wel weer oké. Hij vindt het wel jammer dat de maatregelen weer zijn aangescherpt sinds vorige week dinsdag. ”Gelukkig kan ik nu wel gewoon doorwerken en gaan mijn afspraken bij Noorderhoeve door. Alleen ga ik vanaf nu steeds minder bij Noorderhoeve werken vanaf nu.” Sinds 2 oktober heeft Noah namelijk een nieuwe baan! Hij krijgt dan ook daadwerkelijk betaald en stopt met dagbesteding. Hij begint met twee dagen in de week, maar hopelijk kan hij na de kerstvakantie daar vier dagen in de week terecht. Na de kerstvakantie stopt zijn bijstandsuitkering en wordt hij veel zelfstandiger. Zijn vriendin en vrienden kan hij gelukkig weer zien. Hij mag bij zijn vriendin alleen niet het huis binnen, dit uit voorzorg. De moeilijke tijden worden langzaam steeds beter voor Noah. Hij hoopt dan ook echt dat er niet meer zo’n lockdown komt.