“Weet jij hoe het voelt, om Aziatische te zijn?”

Nooit eerder was er een demonstratie tegen anti- Aziatisch racisme. Mensen zijn er nog niet van bewust dat er zo veel haat tegen Aziaten bestaat. Ook niet dat het al generaties lang aanwezig is. Zaterdag 27 maart, lieten demonstranten op het Amsterdamse museumplein zien dat discriminatie niet meer acceptabel is. “Wij zijn niet meer stil, wij zullen luid zijn”.  

Bij de ‘stop Asian Hate’ demonstratie op het museumplein zijn bijna honderd Aziaten om te demonstreren. Een bijeenkomst op het museumplein, waar ze met z’n allen statisch demonsteren. Er mochten niet veel mensen komen, maar de organisatie is trots op de opkomst. In plaats van speeches van ‘belangrijke’ mensen, deed deze organisatie het iets anders. Zij vonden dat het niet om hen ging, maar om de demonstranten. “Je komt hier met een reden.” Deze redenen vinden zij het belangrijks. Dus met die insteek lieten zij de speeches over aan de demonstranten.  

• 

• 

Emoties 
Het is pas twee uur en de stippen op het gras raken al snel bezet. Met een winkracht 5 staan demonstranten met kartonnen borden onder hun armen. Sommige protestborden vliegen weg door de harde wind. Wanneer het half vier is komt de presentator naar voren. Met een trotse blik begint ze in het Engels te schreeuwen. “Welcome everyone! I am so proud to see so many people here.” Het publiek is nog heel stil bij deze kreten, zo stil dat je alleen maar de wind hoort. Na een aantal verhalen te hebben aangehoord, worden de demonstranten luider en luider. Het is alsof er een muur breekt en de emoties zichtbaar worden. Een van de demonstranten vertelt over haar emoties: “Weet je hoe het voelt, om Aziatisch te zijn? Elke keer op straat te horen, ga naar waar je vandaan komt, jij coronavirus, jij poepchinees. Mensen zijn vermoord alleen maar omdat ze Aziatisch zijn. Maar jarenlang dacht ik wat kan IK eraan doen. Wij samen kunnen er wel wat aan doen. We kunnen onze stem laten horen, net zoals ik nu doe. Niet onze gevoelens wegstoppen. Niet meer verstoppen. Weet jij hoe het voelt?”  

“Say it loud, say it proud, stop the asian hate right now!” 

Angst 
De boosheid kantelt naar verdriet en naar angst. Demonstranten beginnen meer opener te praten en ook steeds sneller achter elkaar. Je hoort in hun stemmen dat er veel emoties achter zitten. Schreeuwend en met tranen in haar ogen vertelt een demonstrant over haar ervaring. “Aziatische racisme en haat misdaden zijn overal in de wereld, zeker in Amerika. Ik ben bang dat het ook gaat escaleren in Nederland. Zoals vorige maand, toen het sneeuwde in het prachtige Amsterdam. Er werden sneeuwballen naar me gegooid, terwijl ze me ‘ling ling‘ noemde. Zo van ‘he ling ling, deze is voor jou’. Ik was bang dat het weer zou gebeuren. Bang voor mij, mijn ouders, mijn vrienden en elk andere Aziaat die hier is. Zulke zogenaamde ‘grappen’ zijn niet grappig, ik lach niet. Ik ben zo bang dat mijn ouders, familie of elke Aziaat hier gewond kan raken. Onze veiligheid is het belangrijkst wat er is en ik ben zo blij dat we allemaal hier zijn. Dat we elkaar willen beschermen!” 

“Nu niet, nooit niet, nooit meer racisme” 

Politie 
Er zijn ook politieagenten aanwezig om de orde te handhaven. Linda Li is een van de agenten die werkt bij de nationale politie. Zelf is vicevoorzitter van het ‘chinees netwerk politie’ en heeft zich speciaal hiervoor aangemeld. Zij staat hier omdat ze het belangrijk vindt om op te komen tegen racisme en zeker anti-Aziatisch racisme. Linda vond deze demonstatie een mooie gelegenheid om dat ons te laten zien. “Wij zetten ons in tegen racisme in alle vormen. Door hier te staan, laten we zien dat het ons aan het hart gaat. Anti-Aziatische racisme is niet belangrijker dan ander vormen van racisme, maar het is minder zichtbaar. Toen het coronavirus losbrak zagen wij meerdere meldingen over anti-Aziatische discriminatie. Wij zagen dit echter niet in de cijfers terug. Nu willen wij proberen mensen ervan bewust te maken dat het belangrijk is om het aan te geven. Doe aangifte, maak er een melding van, zorg dat het zichtbaar wordt. De Aziatische gemeenschap was altijd wat ondergedoken, zij wilden geen problemen. Met de insteek ‘ik doe mijn ding en ik ga het toch niet kunnen veranderen’. Daar denk ik anders over, want wij kunnen het wél veranderen. Als we er maar voor zorgen dat het zichtbaar wordt.”  

Zichtbaar 
“Over het algemeen zijn Aziaten niet zo slecht behandeld als originele Afrikanen,” begint Dalin Lee, een van de organisatoren van de demonstratie. Hij heeft namelijk een theorie over de zichtbaarheid van anti-Aziatisch racisme. Zonder een rustmoment in zijn ademhaling begint hij zijn theorie verder uit te leggen. “Aziaten zijn nooit gedwongen om naar een ander land te gaan. Wij hebben nog onze eigen culturen, tradities en spreken ook nog al onze originele talen. Hierdoor was Aziatische discriminatie minder zichtbaar. Dit betekent echter niet dat het er niet is en dat vergeten mensen snel.” Tegenwoordig zijn er volgens Lee steeds meer Aziaten die zich laten horen. Door deze demonstatie wordt het zichtbaarder, want het kan volgens hem niet meer onzichtbaar blijven. Aziaten zijn gewoon meer op zichzelf, maar ze laten niet meer over zich heen lopen. Dat is de boodschap van de demonstranten op het museumplein. Elke vorm van racisme is niet goed en moet gestopt worden.