Technologische ontwikkelingen: fascinerend of beangstigend?

De technologie, het is nog niet niks hé. Mijn broertje en ik kijken elkaar elke keer weer lachend aan als mijn opa begint; “Oma had ook nog wat vragen over de mobiel Roos”. Na mijzelf een keer te hebben opgeofferd en als degene met het meeste geduld van mijn gezin, kloppen de ouders van mijn vader en de ouders van mijn moeder bij mij aan. Natuurlijk help ik ze met alle liefde. Het zal ook wel niet makkelijk zijn die technologie. Alle vier gaan ze richting de 90 jaar. Ik vind het überhaupt al knap dat ze ervoor openstaan om de poppenkast die technologie met zich meebrengt, te leren. 

Tegenwoordig voel ik me ook een dame op leeftijd als het aankomt op computers, technologie en techniek. De mensen uit mijn klassen zouden het stickertje ‘digibeet’ bij mij opplakken denk ik. 

Nu ik de studie Journalistiek doe leer ik audio bewerken, video’s in elkaar zetten en tijdschriften ontwerpen. Ik verbaas me elke keer weer hoe ik het voor elkaar krijg om er iets – in mijn ogen – goeds van te maken. Afgelopen week kregen we instructies over hoe we met een programma een tijdschrift konden ontwerpen, als je het mij vraagt bijster interessant, maar nog niet meteen eenvoudig. 

Zoals gewoonlijk bij het topic technologie werden er weer allerlei termen over en weer geroepen, in het Engels. Voor mij is alles nieuw en die Engelse termen maken het niet makkelijker. Met een jaar geen Engelse les, is mijn Engels ook niet meer dat wat het geweest is. Een beetje twijfelachtig vroeg ik na de uitleg of het ontwerpen van in dit geval een tijdschrift, wel voor iedereen weggelegd zou zijn. Met een klas vol studenten met veelal een vooropleiding in de trans van Journalistiek, hebben zij wel een streepje voor op een digibeet als ik. Het scheelt een hoop dat ik wil leren hoe het allemaal werkt, dus ik zette mijn beste beentje voor. 

Na een tijd merkte ik dat dat de klas een stuk verder was dan ik. We hadden een boekje gekregen waarin stap voor stap stond wat we moesten doen: makkelijker kon niet. Al deed ik het precies volgens het boekje, bij mij kwam er elke keer iets anders uit dan bij de rest. Langzamerhand waren steeds meer studenten klaar met de oefen-opdracht en de klas stroomde leeg. 

Uiteindelijk kwam de docent erachter dat ik aan het begin een fout had gemaakt. Ik had per ongeluk iets aangeklikt waardoor alles wat ik daarna wilde doen, hoe dan ook misging.

Ik blijf me verwonderen. Nog zo iets; het bewerken van foto’s. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in het bewerken. Als ik een fotootje op Instagram zet, dan gooi ik er een leuk filter overheen. 

Influencers en Celebes gaan een stapje verder; ze maken hun bil net wat ronder of hun arm iets slanker. Ze coveren een puistje weg op hun voorhoofd of vervagen net dat rimpeltje bij hun oog glad. Maar misschien de top van het bewerken van foto’s en ook video’s is: Deepfake. 

Op Wikipedia leggen ze het uit als: “Deepfake is een techniek voor het samenstellen van menselijke beelden op basis van artificiële intelligentie. Het wordt gebruikt om bestaande afbeeldingen en video te combineren en over elkaar te zetten met een techniek bekend als generative adversarial network.” Soms is echt niet met nep te onderscheiden. Het zweeft voor mij tussen fascinerend en beangstigend. Op de site van De Volkskrant maakte ik een testje waar ik zelf maar eens moest proberen de kunstmatige nepgezichten, gemaakt met behulp van Deepfake, te zien onderscheiden van de echt bestaande mensen. Ik had 4 van de 5 goed, ik kan tot zover concluderen dat ik niet om de tuin te leiden val. 

Maar in een tijd dat we zelf nieuws kunnen maken en rondsturen, krijgt betrouwbaar nieuws een grotere waarde. Mijn opa’s en oma’s zouden foto’s of video’s gemaakt met Deepfake, niet van echt kunnen onderscheiden. Ik onderschat ze niet hoor, maar ze zullen zich er wel niet eens bewust van zijn dat het mogelijk is om beelden te vervormen. 

En wat dacht je van kinderen en pubers, met hun fantasie kan alles echt zijn. Technologie wordt altijd de hemel in geprezen. Het is natuurlijk ook onvoorstelbaar wat er tegenwoordig allemaal kan. Maar laten we met zen allen bewust blijven over de waarde van eenvoud, zonder al die hypermoderne snufjes.