Anti-racisme protest Amsterdam: ‘niemand is vrij als we niet allemaal vrij zijn’

AMSTERDAM – De trommels worden luider en luider naarmate je het terrein opkomt. Als een oorlogstrom drumt het met elke stap die wordt gezet. Dan klinkt er gezang, de oorlogstrom veranderd in een hypnotische hymne die de aanloop verwelkomd. De groepering onder de grijze lucht, oogt vastberaden. Het park is inmiddels gevuld met mensen, allerlei verschillende mensen met allemaal hetzelfde doel.  

Yong Mi (21) 

Ik ben opgegroeid in een voornamelijk witte buurt. Op de basisschool was ik het enige meisje dat was geadopteerd en uit Zuid-Korea kwam. Mijn leeftijdsgenoten pestte mij met alles wat je kan bedenken om iemand ‘anders’ te laten voelen. Sambal bij, spleetoog, kut Chinees. Ik had niet het gevoel dat ik er met iemand over kon praten.  

‘Ik sta hier voor alle mensen die pijn ervaren, maar voelen dat ze geen stem hebben’

Omdat veel mensen Aziaten als ‘wit’ zien wordt onze pijn ook niet erkend. De micro-agressie tegen Aziaten wordt afgedaan als ‘grap’. Tegen die mensen wil ik zeggen: kijk alsjeblieft in de spiegel en ga in de schoenen staan van een ander. Zolang er hoop in je hart is, kan ik hopen op een betere wereld.

• 

• 

‘Everyone has a perception of who you are, but that’s not who you are in reality. So without a discussion nobody knows who is who’ 

Shavonda (27) 

Het is verschrikkelijk dat discriminatie en racisme nog steeds plaatsvindt en dat ik het tot heden meemaak als Hindoestaanse vrouw. Ik hoor heel vaak dat ik geen Nederlander ben of juist dat ik de taal heel goed beheers. Dat is wel grappig want ik ben hier geboren, ik doe mee in de maatschappij en ik doe alles wat ik moet doen. Maar het is ook erg pijnlijk wanneer mensen mij beoordelen op enkel mijn kleur. Vroeger als klein kind heb je het niet echt door, maar naarmate je ouder wordt merk je dat je toch als ‘anders’ wordt gezien. Dat is heel erg jammer want diversiteit is deel van onze multiculturele maatschappij, het is niet ‘anders’. 

‘Mijn kleur is prachtig en het is mijn kracht’

Ik kan begrijpen dat niet iedereen dezelfde dingen meemaakt, maar wees niet onwetend, want onwetendheid is een keuze in 2021. Stel jezelf open en ga op onderzoek uit. Wees niet te snel met racisme afdoen als een probleem van vroeger, maar besef dat het ook nu gebeurd. Ik hoop oprecht dat de volgende generaties minder pijn zullen hebben. Het is geen makkelijke strijd , maar we maken nu al hele mooie stappen.  

• 

• 

• 

‘We cannot walk alone towards home, but together, not only because black lives matter, but as simply as it is: all lives matter‘

Achi Chioma

Hamza

Ik sta hier tegen de onrechtvaardigheid die ik zelf ook mee maak. Er werd mij gevraagd om mijn paspoort en zodra ik dat papiertje omhoog hield, werd ik heel anders behandeld. Het gaat namelijk meer over waar je vandaan komt en niet over wie je bent. Maar als mij dit overkomt, probeer ik erom te lachen. Ik wil namelijk geen ongelukkig persoon zijn. Ik hoop voor de toekomst dat de wereld mensen niet veroordeeld op dingen waarover zij geen keuze hebben gehad, maar op wie ze zijn.

Mohammed (26)

Ik word als dakloze migrant niet geaccepteerd en ik krijg niet de kans om een normaal leven te leiden. Dit komt niet omdat ik geen baan kan krijgen of omdat ik onopgeleid ben, maar omdat iemand ergens heeft bepaald dat ik illegaal ben. Niet een mens, maar illegaal.

‘Migranten zijn niet onopgeleid of lui. We zijn geen blok aan het been, maar een aanwinst’

Heb empathie, bedenk hoe jij je zou voelen als iemand je een label opplakt en je nietswaardig laat voelen. Alleen dan kan je een mening vormen. Ik hoop dat mensen realiseren dat diversiteit prachtig is en wanneer het een kans krijgt om te bloeien, het bijdraagt aan grootse ontwikkelingen.

Beeld door: Mai-Lin Steegers