“Kledingmerken kennen het probleem, maar zij gaan niet veranderen”

“Microplastics zijn bijna onmogelijk om schoon te maken. Als ze eenmaal in het milieu zijn, blijven ze daarvoor eens en altijd. Microplastics zijn giftig voor het milieu. Ze bestaan uit veel chemicaliën, die ze loslaten in het milieu”, het is een probleem waar Laura Díaz Sánches meer aandacht voor wil. Ze werkt bij de Plastic Soup foundation en heeft de leiding over de campagne die gaat over microvezels -ookwel microplastics- van synthetische kleding. Via een telefoongesprek vertelt ze mij over de campagne en het probleem in de kledingindustrie.   

Je hebt het over microplastics, wat is zijn dit precies? 
“Het is plastic met een grote van onder de 5 millimeter. Er zijn twee soorten microplastics, secundaire en primaire. Secundaire microplastics komen als een groot stuk plastic in het milieu en worden in het milieu afgebroken tot microplastics. De primaire microplastics komen als microplastics in het milieu terecht. Bij de synthetische kleding is het tweede aan de hand. Als je kleding bijvoorbeeld in de wasmachine doet of in de droger, dan komen die microplastics los van de kleding. Het probleem met microvezels van kleding is dat ze ook in de lucht kunnen komen. Wij ademen ze dan in. Er zijn studies die laten zien dat in grote steden zoals Londen, microvezels in de lucht zijn gevonden. Wat er precies gebeurt als deze microvezels in onze longen komen, proberen wij uit te zoeken.” 

De microvezels komen vrij tijdens het produceren en wassen van kleding. Hoe groot is het aandeel van de kledingindustrie in dit probleem? 
“60% van wat er in de mode-industrie wordt gemaakt aan kleding, is gemaakt van synthetische stoffen, dat zijn stoffen als polyester, acryl en nylon. Dit percentage wordt alleen maar hoger, er zal in de komende jaren geen daling komen. Het grootste deel komt uit de fast fashion-industrie, omdat die kleding niet is gemaakt om lang te behouden. “ 

Het percentage van synthetische stoffen stijgt dus alleen maar. Wat doen jullie om dit tegen te gaan? 
“We hebben in 2017 samen met het Researchcentrum een onderzoek gedaan waarin we keken hoeveel microplastics er vrijkwamen bij één wasbeurt en dat waren 9 miljoen microplastics. Dit hebben wij bekendgemaakt bij de grote fast fashion bedrijven, maar het was voor hen niet genoeg om actie te ondernemen. De grote fast fashionmerken doen weinig, we zouden willen dat ze meer doen. Ik denk dat deze bedrijven niet goed weten wat de impact van hun kleding op het milieu is. Ze hebben een duidelijkere uitleg nodig over wat microplastics precies zijn en wat hun eigen bijdrage daarbij is.”  

Focussen jullie je alleen op de bedrijven, of kijken jullie ook naar de consument? 
“Ja. We kijken naar verschillende punten. Het eerste is dat de consument wellicht meer zou kunnen leren over wat ze kopen en wat ze gebruiken. Ik denk dat weinig mensen weten dat ze kleding kopen gemaakt van plastic, ze weten niet wat polyester of nylon is. Daarnaast voelen mensen een connectie met het merk waarbij ze kleding kopen en dit is een probleem. De merken doen niet genoeg, dus is het aan de consumenten om die merken te vragen om verandering. Consumenten hebben best veel macht als ze de goede argumenten gebruiken, bijvoorbeeld dat de gezondheid van ons mensen in gevaar komt.” 

Je zegt dat zowel de kledingbedrijven als de consumenten meer moeten leren over het probleem van microvezels en synthetische stoffen. Waar zouden ze dat moeten doen? 
“Dat is wat wij doen. Het is een nieuw probleem en dat is het lastige. Zoals ik al zei weten consumenten niet de link te legen tussen een plastic flesje en de kleding die ze dragen. Wij en andere organisaties proberen ze te helpen die link wel te leggen. Kledingmerken kennen het probleem wel, maar zij gaan niks veranderen.” 

Dat klinkt zorgelijk. 
“Ze veranderen niet tot zij het idee hebben dat de grote van het probleem is bewezen. Op het moment vinden ze probleem niet urgent genoeg om iets te veranderen. Hier proberen wij uiteraard verandering in te brengen door het gesprek aan te gaan. Deze gesprekken komen echter niet vaak op echte verandering bij de merken uit. ” 

Zodra de kledingmerken wel verandering aan gaan brengen in hun producten en productie, hoelang duurt het voor we die verandering gaan zien? 
Sánches zucht. “Dat duurt wel een paar jaar. Wij willen dat er in het beleid een bepaald maximum komt van de uitstoot van microplastic. En het veranderen van het beleid gebeurt echter redelijk langzaam, maar ik ben optimistisch. Ik hoop dat we in 5 jaar een grote impact zien. We merken al dat er wat veranderd. Er wordt meer over gediscussieerd en er is al meer aandacht voor dan een paar jaar geleden.”