Smoking Alaska: licht aan het eind van de tunnel

Al bijna acht jaar vormen Frank, Wiebe, Thijs en Alex samen de band ‘Smoking Alaska’. In 2019 kwam hun EP ‘Bring me back a souvenir’ uit en stonden ze door heel Nederland op het podium.  

“Het begon met een hele vette show in Luxor,” vertelt gitarist Thijs, “dat was onze release show. Daarna hebben we nog het een of ander gedaan. Ik weet ook niet eens meer wat, maar het was wel een zomer vol optredens.” 

De bandleden zitten samen rond een tafel buiten de studio. Allemaal hebben ze hun jassen aan. Eigenlijk is het buiten te koud, maar de studio is te donker voor onze opnames. Nadat alle apparatuur, jassen en bierflesjes buiten verzameld zijn, vertelt zanger Alex over hoe hun lockdown was. 

“In het begin viel het wel mee, eerst hadden we een EP uitgebracht en getourd. Toen dachten we wel ‘nu moeten we echt focussen op nieuwe nummers schrijven,’ dus we hadden de optredens al op een lager pitje staan. Dan moet ik wel zeggen dat het onderhand wel iets te lang duurt. Maar in het begin was het wel prima. Vooral vergeleken met andere bands viel het wel mee hoe erg het was.” 

Thijs vertelt verder. “Optreden is sowieso niet het enige wat je doet als band, je hebt altijd periodes waar je heel lang muziek schrijft, of waarin je een tijdje in de studio zit. Daar ben je ook wel een paar maanden mee bezig. Maar normaal is de zomer wel de tijd dat je het podium op wilt, dat kon vorige zomer niet, en nu ook weer niet.” 

De lockdown was gelukkig dus niet al te zwaar, maar is er ook over nagedacht om te stoppen? 

Alex: “Nee dat niet. Toen Corona begon hadden we net één nummer met een compleet nieuwe stijl. Daardoor hadden we gelukkig nog de motivatie om verder te werken, en om die kant op te gaan.” 

Thijs: “Natuurlijk moeten wij ons ook aan de maatregelen houden. Dus we hebben wel echt maanden gehad dat we niet konden repeteren. Toen hebben we wel echt stilgestaan.” 

Het wordt steeds kouder buiten. Voordat we naar binnen gaan voor de opnames van de repetitie, vraag ik nog snel: “hoe is jullie muziek veranderd door corona?” 

Alex: “De nummers worden iets dromeriger en iets rustiger. Ik schrijf ook altijd vanuit mijn eigen emoties dus ja, corona heeft daar zeker wel invloed op gehad, maar het is geen corona-album ofzo.  Het heeft wel elementen van bijvoorbeeld die eenzaamheid erin zitten. Het feit is dat elke band in hetzelfde schuitje zit. Het is gewoon shit, en we hebben optredens moeten cancelen, maar het had erger kunnen zijn. Het heeft wel de tijd gegeven om meer op de muziek te focussen, en gelukkig zien we alweer ligt aan het eind van de tunnel.”