Uit De Werkplaats 2020-2021

Uit De Werkplaats 2020-2021

Damn Damy: rust en chaos

ZWOLLE- 24 jarige Damy uit Amsterdam, alias Damn Damy, maakt sinds 2016 muziek. Hij is vooral bekend om zijn werk met hiphop collectief Black Acid, maar dit jaar hoopt hij meer te werken aan zijn soloprojecten.

We beginnen bij je muziek, daar ben je ook het bekendste om. Hoe lang ben je al bezig met muziek?

“Ik begon toen ik 15 was. Ik begon in het Engels te rappen, maar dat klonk echt slecht. Toen dacht ik: “laat me maar gewoon Nederlands rappen.” Ik ben begonnen met rappen omdat ik bij een schoolpsycholoog zat, hij zei: “Je moet een brief schrijven naar je vader.” Mijn vader was naar Portugal gegaan en daar had ik issues mee enzo. Die schoolpsycholoog zei: “Schrijf een brief naar je vader want dan kan je shit van je afschrijven.” Ik dacht fuck dat, toen ben ik muziek gaan maken en sinds 2016 ben ik echt serieus bezig met muziek.” 

Was je voor die tijd ook al bezig met muziek?

“Ik ben opgegroeid met muziek. Mijn moeder zingt, ze heeft ook gewoon opgetreden enzo. Ik ben sinds klein af aan opgegroeid met hiphop omdat mijn broer daar veel naar luisterde. Ik heb daar alles van meegekregen.  

Dat is ook waarom ik zelf hiphop ben gaan maken, dat was gewoon wat ik hard vond. Ik ben ermee opgegroeid, dus het ging vanzelf. 

Misschien ga ik ooit nog in een bandje.” 

Hij lacht even. 

Heb je ooit eerder al zoiets gedaan?

“In een bandje?” 

Ja. 

“Nee.” 

Er val een korte stilte, dan beginnen we te lachen. 

Ik denk dat de  meeste mensen jou kennen van Black Acid maar hoe zou jij uitleggen wat Black Acid is? 

“Een collectief. Een groep.” 

Hij aarzelt even. 

“Eigenlijk is het meer een familie. Ik ken die boys nu al 5 jaar. We maken muziek samen. De eerste muziek die wij ooit samen hebben uitgebracht is gelijk zo een ding geweest dat wij nu door mogen gaan en ons ding mogen doen in de muziekindustrie.” 

Hoe ben je terecht gekomen bij Black Acid? 

“Ik speelde veel Call of Duty, ik ben eigenlijk echt een gamer. Ik speelde vaak samen met iemand en die zat toen in Black Acid. Via hem heb ik de andere boys leren kennen. Dat was in 2015. Toen zijn we samen muziek gaan maken en het klikte gewoon. We zijn nog steeds dezelfde jongens als toen, dat vind ik gewoon fijn.” 

Wat vind je zelf leuker om te doen, soloprojecten of projecten met Black Acid? 

“De projecten die wij samen doen zijn heel speciaal, want daar heeft iedereen hun eigen rol en je vult elkaar aan. Het is ook waar we vandaan komen. Maar in soloprojecten kan ik mijn eigen ei gewoon volledig kwijt. Dat vind ik op dit moment het leukste om te doen.”

Wat is een project waar je nu mee bezig bent? 

“Ik ben een EP aan het maken, die gaat een beetje over mental health. Hoe dat anno 2021 nog steeds een taboe is onder mannen. Ik heb daar zelf best wel veel ervaring mee. Dat is een beetje de reden dat ik dat nu wil gaan maken. Er komt ook een film bij en daar zijn we nu heel hard mee bezig.”

En die film en EP sluiten op elkaar aan? 

“Jazeker. Hoewel ik op de EP ook wat lichtere muziek wil hebben. Het klinkt nu allemaal heel zwaar en dat is niet waar het complete plaatje over moet gaan. Want het is niet allemaal zielig. Je hebt ook momenten dat je ineens blij bent en je hebt momenten waarin je je gewoon normaal voelt. Dat soort dingen wil ik goed vastleggen. Het is niet allemaal kut en het is niet allemaal goed. 

Ik schrijf altijd het concept uit voordat ik begin. De EP staat al in mijn hoofd voordat de muziek gemaakt wordt.” 

Heb je al veel geschreven voor je EP? 

Hij lacht even.

“Ik ben gisteren pas begonnen. 

Het concept stond er al een tijdje maar ik moest nog de juiste producers zoeken om mee samen te werken. Ik ga binnenkort naar België voor een sessie met UM!, hij was producer van Onzekere Guy.Hij past heel erg bij het project. Ik moest wel even zoeken want ik wil niet de standaard hiphop die iedereen al kent. Er moet iets meer ziel in zitten.”  

Hoe sluit de film aan bij je EP? 

“Voor de film heb ik een hele toffe regisseur gevonden: Cleo Mullis. Ze heeft verschillende short movies gemaakt. Ze is daarvoor genomineerd op het film festival. Samen met haar ga ik die film maken. De film is opgedeeld in drie delen.” 

Hij aarzelt even. 

“Ik weet niet of ik dat al wil vertellen.” 

Hij denkt even na en begint dan te lachen. 

 “Nee, voor nu wil ik dat nog even niet vertellen.” 

Wat hoop je verder nog te bereiken met je muziek? 

“Met mijn solo muziek ben ik nog niet heel ver. Ik wil heel graag met de boys, of alleen, maar het liefst met de boys, op Lowlands staan. Dat is een ding dat we al vanaf het begin hebben gezegd “Oké we willen op Lowlands staan, we moeten op Lowlands staan, dat is waar we voor gaan.” Ik wil een gouden plaat om aan mijn moeder te geven. I don’t really care verder, maar het is zo iets van “Kijk mam het is gelukt.” Die gouden plaat is bijna een soort diploma. Ik wil haar trots maken. En ik wil vooral mensen helpen met mijn muziek, ik denk dat dat de insteek is waar ik voor wil gaan. Dat wordt te weinig gedaan in mijn opinie.” 

Als je voortuit denkt naar 2022. waar hoop je dan te zijn? 

“Over een jaar? Damn Damy staat dan op Down The Rabbit Hole. Damn Damy staat op WooHah. Damn Damy staat op Appelsap. Damn Damy staat op willekeurige hiphopfestivals. Damn Damy heeft een tour gedaan. Damn Damy heeft nog een project uitgebracht. Er zit veel in de toekomst. Ik wil ook in België optreden, dat vind ik tof. Dat een beetje. Ik hou van festivals.” 

Ik hoor je veel in de derde persoon praten, zijn Damn Damy en Damy gesplitst? 

“Jazeker, mijn artiesten naam was eerst Damy, gespeld als DMY. Op een gegeven moment merk je gewoon dat het niet dezelfde persoon moet zijn. Als ik mezelf ben dan ben ik gewoon rustig, dan ben ik gewoon aan het chillen. Als ik aan het optreden ben dan is het een wereld van verschil. Dat wil ik ook zo houden, gewoon voor mezelf. Dat kan ik ook heel makkelijk.” 

Ik heb jou een keer bij de popronde in Almere gezien. Heb je verder veel optredens gedaan?

“Nee, ik heb bij popronde opgetreden. Dat was even het ding om te kijken wat ik wel en niet nice vond. Binnenkort heb ik weer in Almere een optreden, in de Meester. Zodra het weer kan met corona staat dat gepland.

Voor nu was het gewoon van oké, dit is de muziek die ik nu heb, hoever kom ik er nu mee? Popronde was een leuke trial: kijken wat beter kan en waar ik goed in ben. Daar heb ik veel van geleerd.

Ik heb gekeken naar het complete plaatje: Hoe zie ik eruit? Hoe kom ik over op mensen? Wat wil ik, je weet toch, hoe wil ik dat het overkomt? Daar heb ik heel erg aan gesleuteld. Verder heb ik met Black Acid wel menig festivals kapot gemaakt. WooHah, Down The Rabbit Hole, We Are Electric, weer WooHah, weer WooHah, weer WooHah, Zwarte Cross. Dat was fucking hard. Ergens in een boerendorp, 40 graden, sloeg helemaal nergens op. Dat is gewoon heel leuk. Met Black Acid heb ik die kant van chaos en moshpits. Als ik zelf optreed is het wat rustiger en dan ben ik wat meer mezelf. Popronde was heel goed om daar de balans in te vinden.”

Het laatste jaar staat alles een beetje stil qua concerten en zo, hou je het nog een beetje vol?

“Eerlijk gezegd ben ik heel blij dat dit gebeurd is. Dat klinkt heel gek natuurlijk, maar het heeft me extra tijd gegeven om goed na te denken over alles. Nieuwe concepten bedenken, bedrijf uitbreiden. Het is nog steeds gewoon een bedrijf en er moet geld verdiend worden. We gaan nu ook met Black Acid kleding maken, daarin hebben we veel ontwikkelingen doorgemaakt. We zijn ook terug naar onze fans gegaan. We hebben een Discord opgezet. Daar doen we wekelijks beatbattles om de fans feedback te geven. We pushen ze ook op het feit dat ze elkaar moeten checken. We willen echt een soort community maken. 

Dat vinden we heel tof om te doen, want dat is ook hoe wij elkaar hebben leren kennen. 

Corona was eigenlijk wel nice. Maar geen shows, dat is wel super kut. Alles stond een beetje stil maar dat heeft ook wel voor veel goeds gezorgd.” 

Hoe denk jij dat deze situatie de muziek industrie gaat veranderen? 

“Het gaat verschrikkelijk veranderen. Gastenlijst bij clubs worden een no go. Voorheen was het dat ik elke gastenlijst die ik kon pakken, pakte. Ik kon gratis naar elk feestje in Amsterdam. Na corona moeten die organisatoren betaald worden. Iedereen is geld misgelopen. Ik denk ook dat shows heel intens gaan worden, daar heb ik heel veel zin in. Iedereen mag eindelijk weer, dus dat wordt druk. Ik denk ook dat sommige poppodia niet meer zullen bestaan, of overgenomen worden. En ik denk ook dat er veel muziek uit gaat komen, iedereen heeft de tijd gehad om muziek te maken. 

Ik zag op het nieuws dat proeffestival. Ik werd helemaal jaloers, ik kreeg gelijk weer zo een gevoel toen ik dat zag van: “Oh ja dit is hoe dat was.” Ik kan niet wachten tot festivals weer door kunnen gaan, ik heb er echt zin in! Zodra alles weer kan, dan wordt het een grote chaos denk ik. Maar ja, daar ben ik goed in.” 

Ik hou van muziek, film en fashion. Het liefst zou ik dan ook mijn eigen film willen regisseren, maar er zijn nog veel meer dingen die ik later wil bereiken. Ik wil ooit nog een wereldreis maken en het lijkt me erg interessant om als journalist naar een oorlogsgebied te gaan. Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Almere; ik ben een echte Randstedeling. Mijn tienerjaren heb ik vooral besteed aan het hangen op straat, zo heb ik veel interessante mensen leren kennen. Dit is ook waar mijn interesses als journalist liggen: mensen en de verhalen die zij te vertellen hebben.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *